Haptotherapie Carin van Hooff

denken en voelen

Binnen Haptotherapie denken we dat door stil te staan bij je gevoelens en deze te leren accepteren en begrijpen er ruimte komt om te veranderen. Stel je voor dat  je ergens op een feestje zit. De mensen naast je praten met elkaar en jij hebt even niemand die naar je omkijkt. Je voelt je verlaten en alleen. Je denkt “ze vinden me vast niet aardig” laat ik straks maar weg gaan. Je verzint een smoes om eerder te vertrekken en terwijl je weg fietst voel je jezelf nog meer alleen….

Stel je dezelfde situatie voor. Je zit op hetzelfde feestje, de mensen naast je praten met elkaar. Je voelt je ontspannen en zelfverzekerd. Je denkt, waar hebben de mensen naast mij het over? Leuk daar weet ik ook wat van. Je maakt een opmerking die gaat over het gespreksonderwerp en de anderen kijken naar jou. Je wordt in het gesprek betrokken. De uitgangssituatie is hetzelfde maar het resultaat totaal anders. Waar ligt dat nu aan? Hoe je denkt of hoe je je voelt? Of is dat onderscheid niet zo duidelijk te maken? Dit proces van voelen en denken gaat zo snel en vaak onbewust dat je er naar hebt gehandeld, voordat je het door hebt. Dat komt omdat het een automatische reactie is geworden, gebaseerd op allerlei vroegere ervaringen. Als je je bewuster wordt van je gevoelens en de patronen van denken en doen die daarbij horen wordt je er minder door overvallen. We leren ons gevoel dan te accepteren zonder er direct naar te handelen. Doordat we de tijd nemen bij ons gevoel stil te staan en deze te leren kennen, wordt ons gevoel minder heftig en ontstaat er ruimte om mogelijkheden te zien om anders met de situatie om te gaan.